Prije nego se opredijelio za lingvistiku (Hrvatski jezik i književnost na Pedagoškom fakultetu u Osijeku te Engleski jezik i komparativnu književnost na Filozofskom fakultetu u Ljubljani), Aleksandar Muharemović već se zarazio filmom. Počeo je kao sedamnaestogodišnjak, 1995. godine u Video klubu Mursa u Osijeku, baveći se filmom, videom i fotografijom, a vrlo brzo od polaznika radionica i tečajeva postao njihov voditelj.
Valjalo se prije svega toga još i roditi, što je Aco uspješno obavio prvih dana proljeća 1978. u Osijeku, pa završiti običnu i glazbenu osnovnu školu (upečatljivo je svirao klavir) i opću gimnaziju, a sve te studije književnosti odavno je pretvorio u niz vrijednih tekstova, ponajviše eseja o eksperimentalnom filmu i obnovi pozitivizacije amaterizma u filmu. Dio tekstova je 2009. godine objedinjen u zborniku Videografija regiona objavljenom u Beogradu.
Među njegovim zapaženim autorskim filmovima najviše je onih eksperimentalnih i igranih koje je napravio, najčešće kao scenarist, redatelj, snimatelj i montažer, skupa s kolegom i prijateljem Damirom Tomićem, iz FKK Đakovo, od Osječkog kruga (treća nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 1998), preko Neba nad Osijekom (posebna nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 2000), Homoeroidi (2002) do INRI (Dani hrvatskog filma 2003), odnosno samostalno poput Layers (nagrada festivala Alternative Film&Video, Beograd, 2003), 41,5 cm (2004, u koprodukciji AFC Beograd i VK Mursa, natjecateljski program OSFAF, Skopje, 2008), Kroz noć (nagrada festivala Alternative Film&Video, Beograd, 2004, posebna nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 2004), Kraj dana (2004), Rano jutro (treća nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 2004), Kanon (nagrada festivala Alternative Film&Video, Beograd, 2005), Subjektivni kadar (nagrada festivala Alternative Film&Video, Beograd, 2006), Fabrique en Tunisie – 1.250.000 riječi (2007), Drugi krug (ponovo s Tomićem, 2007), Oproštaj (2008), Između (s Tomićem, 2008), Linija (i dalje s Tomićem, a s Fabrique en Tunisie – 1.250.000 riječi uvršten na DVD sto najboljih filmova u dvadeset godina Hrvatskog festivala jednominutnih filmova u Požegi), Vremenska omča (2009), Pogled (s Damirom Tomićem, treća nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 2010), Equilibrium (2011) i C Z P (prva nagrada na Reviji hrvatskog filmskog i videostvaralaštva 2012).
Uz brojne autorske radove, Muharemović je i vrijedan voditelj Video kluba Mursa, trenutno kao njegov tajnik, već više od deset godina i voditelj edukacije mladih članova, suradnik sekcije animiranog filma, dobitnik brojnih nagrada i priznanja, od Povelje zahvalnosti Zajednice tehničke kulture Grada Osijeka preko Plakete Zajednice tehničke kulture Osječko-baranje županije do prije nekoliko dana uručene Nagrade Faust Vrančić. Četiri godine je za redom osvajao nagradu Festivala Alternative Film&Video u Beogradu, nastavljajući uspješan niz hrvatskih autora, od Vedrana Šamanovića i Damira Čučića do Borisa Poljaka.
Radi i kao slobodni fotograf, snimatelj, tonski snimatelj i montažer, a 2008. i 2009. godine bio je i predavač na Umjetničkoj akademiji u Osijeku.
Iako je tek na početku najboljeg stvaralačkog perioda u životu, već je imao i zapaženu retrospektivnu izložbu filmova i videa, održanu 2008. godine u Akademskom filmskom centru Doma kulture Studentski grad u Beogradu.
Faust Vrančić tako se pokazuje ponajviše kao stimulans za još uspješniji rad ubuduće pa valja s pravom čekati nove dosege Ace M.
Duško Popović