Knjige

Kroz niz pojedinačnih rasprava i uz sintetizirajući uvod, knjiga Hrvoja Turkovića obrađuje ključne probleme teorijskog (i nastavnog) područja koje je do sad obrađivano jednostrano, jednoznačno i rasuto po različitim teorijskim disciplinama – načela globalnog strukturiranja filmova odnosno filmskog izlaganja.

Nasuprot suvremenoj (naratološkoj) teoriji koja privilegira jedan tip izlaganja – onaj pripovjedni, karakterističan za igrani film, autor uz taj dominantni tip paralelno istražuje još četiri tipa izlaganja: opisno, nabrajalačko, poetsko i pojmovno. Oni se često javljaju u kombinacijama u istom filmu, a i u svojevrsnim 'hibridnim sintezama' u pojedinim filmskim vrstama i filmovima, a postoje i vrste u kojima je jedan tip prototipski karakterističan. Svaki tip izlaganja obrađuje se u zasebnom poglavlju, u kojem se razmatraju tipični oblici preplitanja obrađivanog tipa i drugih tipova.

Tema knjige predmet je Turkovićeva osobitog teorijskog interesa koji je desetljećima didaktički razvijao kroz predavanja kolegija pod istim nazivom na zagrebačkoj Akademiji dramske umjetnosti. Iako nije strukturirana poput didaktičnog udžbenika nego kao zbirka rasprava, knjiga je urađena tako da studentima i svima koji se teže praktičarski i teorijski obrazovati osigura sustavan pregled nad izlagačkom raznovrsnošću filmova.