ZVUK I GLAZBA U FILMU
Tipologija filmskog zvuka (pokušaj klasifikacije odnosa slike i zvuka)
UDK: 791.21(091) U filmskoj umjetnosti vizualno nije dominantno, već je dio para; drugi dio toga para je, naravno, filmski zvuk, koji nije ništa manje važan nego slika. Ovaj rad bavi se mnogim oblicima ovoga strukturalnog odnosa između slike i zvuka u cjelovečernjim igranim filmovima.
Istražuje se estetika suodnosa slike i zvuka, s jedne strane s formalnoga stajališta, a s druge strane ispituju se aspekti filmskoga zvuka s obzirom na dijegetički i nedijegetički svijet filma. Formalne strukture u odnosu slike i zvuka ispituju se zatim u odnosu na narativne instance poput homodijegetičkog pripovjedača, unutarnjeg monologa, subjektivnog zvuka, izgovorenog pisma, zvučnih halucinacija, distorzija zvuka, zapamćenog zvuka itd. Sve to može pridonijeti u konstrukciji stilskog profila filma ili njegova autora, "zvučne palete" filma, te pridonijeti razumijevanju filmske naracije. Andrija Dimitrijević
|