FILM I IDEOLOGIJA

Ima li koga ispod nas?

UDK: 791.222(497)"199":329.17

Tekst analizira simbole i metafore koji se učestalo ponavljaju i koriste u svim tipovima diskursa o raspadu bivše Jugoslavije, od žurnalističkog do akademskog. U ratovima i opsadama u bivšoj Jugoslaviji 1990-ih, tuneli i pasaži ispod zemlje značili su puteve prema eventualnoj slobodi; veze s labirintima, mostovima, tunelima i “prirodnim katastrofama” ostale su zahvalne za generalizirajuća pojednostavljenja, kao i za nijansirane diskusije. To je djelomice i objašnjenje zašto su podzemni putevi često ponavljana metafora u filmovima o raspadu bivše Jugoslavije 1990-ih. Ovaj tekst usredotočio se na kritičku ideološku analizu dvaju filmova u kojima se podzemlje ili pećina (ili grobnica) mogu tumačiti kao slika zamišljene zajednice (nacije): Podzemlje (Emir Kusturica, 1995) i Lepa sela lepo gore (Srđan Dragojević, 1996).

Sanjin Pejković