FESTIVALI

Dani iranskog filma

Filmski programi Hrvatskog filmskog saveza, Tuškanac, Zagreb 7-12. ožujka 2005.

UDK: 791.221/.228(55)

Na Danima iranskog filma u kinu Tuškanac 7-12. III. 2005. prikazano je šest filmova: Mrtva priroda (Tabi’at-e bijan, 1974) Sohraba Shahida Salessa, Putnik s juga (Mosafere jonub, 1997) Parviza Shahbazija, Oblak i sunce (Abr-o aftab, 1997) Mahmouda Kalarija, Rođenje jednog leptira (Tavalod-e yek parvaneh, 1998) Mojtabae Raiea, Drvo života (Derakht-e-jan, 1998) Farhada Mehrenfara i Djevica Marija (Maryam Moghadas) Shahriara Bahranija.
Od tih šest filmova tri su u bila ’vrlo tipična’ za iranski film, jedan pomalo ’atipičan’, a tek je jedan ozbiljnije razočarao. Najstariji prikazani film Mrtva priroda atipično se oslanja na strogi formalizam koji je u ovom slučaju neobično uspješno spojen s zahtjevom za realizmom. Oblak i sunce, tipično za iranski film u cjelini, ima jednostavnu priču, ugođajno predstavlja kombinaciju tragikomičnog i lirskog, a ponajviše osvaja trenucima dokumentarističke neposrednosti. Drvo života je pak svojevrsna poetsko-lirsko-etnografska kronika nomadskoga plemena nastanjena u planinama Taleš iranske provincije Gilan, a taj bi se film moglo se opisati i kao pandan narodne poeme ili naivnog slikarstva. Uz ta tri vrlo dobra do odlična djela, Putnik s juga i Rođenje jednog leptira, svojim su neorealističkim duhom, odnosno bajkovitom jednostavnošću karakteristična osvarenja iranske kinematografije. Iako se ne izdvajaju zanimljivijim pristupom i posebnim stilom, to su gleddljiva djela dok je jedino razočaranje pompozni film religiozne tematike Djevica Marija.

Janko Heidl